Ωνάσειος Βιβλιοθήκη

Το επιβλητικό νεοκλασικό, στο οποίο σήμερα στεγάζεται η Ωνάσειος Βιβλιοθήκη, έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Ανεγέρθηκε το 1905, από τον Αναστάσιο Μεταξά, στη συμβολή της Λεωφόρου Αμαλίας με την οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου και αρχικά υπήρξε η κατοικία του δικηγόρου Γεώργιου Ορφανίδη, ενός Αιγυπτιώτη ο οποίος ασχολήθηκε με την εμπορία βάμβακος, και της συζύγου του, Όλγας Σαρόγλου, αδελφής του δωρητή του Σαρόγλειου Μεγάρου, Πέτρου. Τη δεκαετία του 1930 κατοικήθηκε από την οικογένεια της κόρης τους, Ελισάβετ Καλλιγά. Στη συνέχεια, γύρω στο 1937-38, εγκαταστάθηκε εκεί η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή και το κτίριο, παράλληλα με τη λειτουργία της Σχολής, αποτελούσε και την κατοικία του εκάστοτε διευθυντή της, μέχρι το 1950.

Το 1989, το Ίδρυμα Ωνάση απέκτησε το νεοκλασικό κτίριο, στο οποίο οι φθορές από τον χρόνο αλλά και οι αλόγιστες επεμβάσεις από την εποχή του Μεσοπολέμου είχαν παραμορφώσει τόσο τις εξωτερικές όψεις όσο και τους εσωτερικούς χώρους του. Μέχρι το 1993, ύστερα από μια πρώτη φάση μελέτης, ο αρχιτέκτονας Βασίλης Τσεγκής ολοκλήρωσε τις εργασίες αποκατάστασης του κτιρίου, και το 2009, στο πλαίσιο υποστήριξης, προβολής και ανάπτυξης της Παιδείας και του Πολιτισμού στην Ελλάδα, το Ίδρυμα Ωνάση δημιουργεί στο ισόγειο την Ωνάσειο Βιβλιοθήκη, με την αρχιτεκτονική επιμέλεια του Κωνσταντίνου Στάικου.

Από το 2016, η διαδρομή αυτού του ιστορικού κτιρίου συνεχίζεται, καθώς η Ωνάσειος Βιβλιοθήκη έχει ανοίξει τις πόρτες της στο ευρύ κοινό, μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα και πολιτιστικές δράσεις με ελεύθερη είσοδο για όλους.